Wieczernik Zesłania Ducha Świętego
Podczas liturgii sakramentu bierzmowania ma miejsce bardzo ciekawy dialog miedzy ks. biskupem, ks. proboszczem i kandydatami do bierzmowania.
Po Ewangelii ks. proboszcz zwróca się do ks. biskupa:
Czcigodny Ojcze, Kościół święty prosi przeze mnie o udzielenie sakramentu bierzmowania zgromadzonej tu młodzieży.
Ks. biskup stawia pytanie:
Czy młodzież ta wie, jak wielki dar otrzymuje w tym sakramencie i czy przygotowała się należycie do jego przyjęcia?
Proboszcz zapełnia ks. biskupa:
Jestem przekonany, że wszyscy przygotowali się do bierzmowania, uczestniczyli bowiem przez szereg dni w słuchaniu słowa Bożego i wspólnej modlitwie oraz przystąpili do sakramentu pokuty.
Następnie ks. biskup stawia pytanie zgromadzonej w kościele młodzieży pytanie:
Droga Młodzieży, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?
Wszyscy kandydaci do bierzmowania odpowiedają:
Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. A wszyscy obecni rodzice, świadkowie i wierni wypowiadają. Amen.
Słowa tak łatwo je wypowiedzieć, ale czy te słowa niosą swoją treść i jakość? Czy te słowa, które zostały wypowiedziane podczas bierzmowania 23 października, dzień po wspomnieniu liturgicznym św. Jana Pawła II i w tygodniu misyjnym są prawdziwe to już pokaże czas i życie tych młodych 28 chrześcijan. Życzymy im odwagi w dawaniu świadectwa o Jezusie Chrystusie, Jednym Zbawicielu człowieka.
