Misja Karmelitańska
„Daleko od oczu nie znaczy daleko od serca ”
Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu, stała się sprzyjającym czasem modlitwy, świadectwa i misyjnego miłosierdzia dla Przyjaciół Misji Karmelitańskich współpracujących z Biurem Misyjnym Ojców Karmelitów Bosych w Krakowie.
Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy, której Proboszczem jest Ks. Kazimierz Klimczak, jest jedną z tych, do których przybyliśmy ze specjalną misją i zaproszeniem do podjęcia adopcji karmelitańskich kleryków. W adopcji, chodzi o dzielenie się miłością i troską o tych, którzy opieki wymagają.
Dziś, nasilająca się potrzeba towarzyszenia wielu młodym ludziom, chcącym poświęcić się Bogu, nie może być zaprzepaszczona !
- Czy brak możliwości finansowych może stać się przeszkodą w formacji młodych, garnących się do kapłaństwa ?
- Czy prawdą jest, że w Kościele brakuje powołań ? Nie, jest ich wiele !
Pomóżcie nam odpowiedzieć na ten znak czasu rosnącej ilości powołań w Kościele w Afryce!
Zapraszam Was Kochani, do towarzyszenia naszym klerykom w Burundi i Rwandzie na różnych stopniach formacji i wspieranie ich na drodze do złożenia wieczystych ślubów zakonnych oraz do kapłaństwa.
Wsparcie ma dwojaki charakter : materialny i duchowy. Wsparcie materialne to w miarę regularnie składane ofiary na wszelkie wydatki związane z edukacją kleryka, a wsparcie duchowe, to regularna modlitwa za niego. Najgłębszym sensem adopcji przyszłego kapłana jest możliwość uczestniczenia w dziele ewangelizacji. Wychowanek zostaje kapłanem, a rodzice adopcyjni mu w tym pomogli. Uczestniczenie w dziele zbawienia świata, to przede wszystkim osobista świętość, akt miłości adoptujących, w ten to sposób każdy może stać się matka i ojcem zbawianych.
Patronka Misji, św. Teresa od Dzieciątka Jezus zrozumiała najgłębszy sens kooperacji misyjnej przez uczestnictwo. Zwracając się do swej siostry Celiny, powiedziała: „ Naszą misją jako Karmelitanek, jest kształtowanie robotników ewangelicznych, którzy zbawiają miliony, a my będziemy ich matkami……
Każdemu Bóg wyznaczył misję do wypełnienia. Tak jak św. Tereska modlitwą i ofiarą wspierała misjonarzy, tak i od nas Bóg oczekuje, byśmy aktywnie zaangażowali się w dzieło ewangelizacji czy przez modlitwę, czy przez cierpienie czy przez konkretny udział w dziełach apostolskich. Wszyscy jesteśmy Bogu potrzebni. To na ile Bóg będzie bardziej znany i kochany, zależy od naszej modlitwy, od codziennej, zwykłej pracy ofiarowanej w intencji kapłanów i misjonarzy, od naszej cierpliwości w chorobach życzliwości w rodzinach i wśród znajomych.
Każda wspólnota wierzących jest przeznaczona w Kościele do podjęcia misji ewangelizacyjnej i wspierania misji „ ad gentes ”. Jeśli nie jest misyjna – zaczyna żyć tylko dla siebie i umiera.
Kochani ! Niech więc św. Teresa – Patronka Misji – wyprasza nam zapał i zaangażowanie w wypełnianiu naszych życiowych misji, przygotowanych nam przez Boga, a czas Wielkiego Postu niech stanie się okazją do tego, aby dawać Zbawicielowi dowody naszej miłości.
Z modlitwą i wdzięcznością Przyjaciele misji Karmelitańskich
