Czas

Czym jest tak naprawdę dla ciebie?

Czy o nim myślisz, jak go traktujesz, czy dostrzegam powagę sytuacji?

Czas… To dar dany nam od Boga – prezent od Stwórcy.

To też jeden z danych nam „talentów” z którego trzeba się będzie rozliczyć…

We fragmencie Ewangelii świętego Łukasza czytamy: „czuwajcie, więc i módlcie się w każdym czasie“.

… A gdyby tak dziś był koniec świata – co wtedy?

Z czym stanąłbym przed Panem?

Co mógłbym Mu „zaoferować“?

Gdybym tak teraz dowiedział się – że to już za chwilę, przyjdzie koniec mojego czasu – to jaka byłaby moja reakcja?

Radość, entuzjazm, euforia czy… smutek, żal, paniczny strach?

Czy próbowałbym się dodzwonić na komórkę do starego przyjaciela,

z którym kiedyś się niezbyt ładnie rozstałem, by go przeprosić,

czy pobiegłbym do najbliższego kościoła się wyspowiadać,

a może chciałbym jeszcze w ostatniej minucie zmienić testament (tylko po co?),

a może próbowałbym uciec samochodem (tylko dokąd?),

albo rozpłakałbym się w swej bezsilnej rozpaczy? –

a może….a może dalej robiłbym swoje i nie popadałbym w żadną skrajność,

gdyż jestem dobrze i zawsze przygotowany na spotkanie z Panem twarzą w twarz –

i to jest postawa prawdziwie chrześcijańska!

Nie ulega wątpliwości: z daru czasu trzeba będzie zdać sprawę przed „Najwyższym “….

Jak więc go wykorzystać?

Bo przecież jedną z najważniejszych spraw w życiu chrześcijańskim jest to co nazywamy dobrym wykorzystaniem czasu.

I tu tradycja chrześcijańska podaje nam jako wskazówkę starą benedyktyńską zasadę : ORA et LABORA, czyli: módl się i pracuj.

Nasz Adwent niech stanie się czasem rewizji nadzwyczajnej naszego życia:

jak to jest z tym moim wykorzystaniem czasu –

ile czasu poświęcam na modlitwę,

ile czasu poświęcam na solidną pracę, jak wygląda mój czas wolny…