Organy
Początki parafii w Mydlnikach sięgają 1913 roku. Wówczas należały one do parafii św. Szczepana w Krakowie. Nabożeństwa były odprawiane w kaplicy w dawnej karczmie, którą na potrzeby parafii przeznaczył prof. UJ Kazimierz Rogoyski, kierownik Zakładu Doświadczalnego. Od 1945 mieszkańcy Mydlnik pod przewodnictwem Andrzeja Sikory zaczęli usilnie zabiegać o utworzenie parafii i przeniesienie kaplicy do starego pałacu dworskiego z XIX w. należącego do braci Stelmachów. Dekretem z dnia 19 stycznia 1951 r. utworzono parafię w Mydlnikach i dzięki zgodzie ówczesnego wojewody krakowskiego Kazimierza Pasenkiewicza przekazano pałac na potrzeby parafii.
W roku 1961 bp Julian Groblicki poświęcił nowo zbudowane organy, których budowniczym był organmistrz mieszkający na terenie parafii, Józef Buła.
Był to 13-głosowy instrument o trakturze pneumatycznej oraz następującej dyspozycji:
Manuał I
Pryncypał 8′
Burdon 8′
Gamba 8′
Oktawa 4′
Rurflet 4′
Mikstura 3 CH
Manuał II
Holflet 8
Salicet 8
Aeolina 8
Gedekt 4′
Pikolo 2′
Pedał
Subbas 16′
Oktawbas 8′
Połączenia: I-P, II-P, II-I, II-I Subo, II-I Super, Super-II.
Urządzenia dodatkowe: Tremolo II Man., automat pedałowy, wolna kombinacja, crescendo.
Registry zbiorowe: Piano, Forte, Tutti.
W latach 1975-1980 zbudowano obecną świątynię, do której przeniesiono instrument, wyposażając go w nowy prospekt.
Fotografie instrumentu sprzed 2016 roku:
Obecny instrument
W roku 2016, ze względu na zniszczenia spowodowane przez drewnojady, zadecydowano o wymianie instrumentu. Z uszkodzonych elementów urządzono wystawę pokazującą ogrom zniszczeń. Ocalałe części (poza szafą organową, dmuchawą i miechem) został przekazane parafii w Filipowicach, gdzie również znajdują się organy zbudowane przez Józefa Bułę.
Obecny instrument jest dziełem firmy Walcker i został on zbudowany w 1965 roku. Po sprowadzeniu z Niemiec został on umieszczony w szafie po poprzednim instrumencie. Jest on również zasilany tą samą dmuchawą oraz miechem. Jego montażu i przebudowy dokonali Łukasz Kmiecik z Wieliczki oraz Łukasz Bodzenta.
Rozmieszczenie poszczególnych sekcji:
- Sekcja pedału w lewej części szafy,
- Sekcja manuału I w środkowej części szafy,
- Sekcja manuału II w prawej części szafy.
Instrument jest napędzany dmuchawą elektryczną, która wraz z miechem znajduje się w drewnianej skrzyni w pomieszczeniu za organami.
Stół gry przylega do szafy organowej w jej centralnej części. Grający siedzi plecami do prezbiterium.
Skala manuałów: C-g3; skala pedału: C-f1.
Liczba głosów: 20
Liczba klawiatur: 2+P
Traktura gry i rejestrów: mechaniczna
Dyspozycja instrumentu:
Manuał I
1. Gedackt 8′
2. Prinzipal 8′
3. Gemshorn 8′
4. Oktave 4′
5. Blockflöte 4′
6. Waldflöte 2′
7. Quinta 2 2/3′
8. Mixtur 6 fach 2′
9. Trompete 8′
Manuał II
1. Dulz-Schalmei 8′
2. Liebl. Ged 8′
3. Rohrflöte 4′
4. Prinzipal 2′
5. Sifflöte 1 1/3′
6. Glitz. Octav 1′
7. Zimbel 4 fach 1/2′
Pedał
1. Subbaß 16′
2. Pommer 8′
3. Choralbass 4′
4. Fagott 16′
Pomoce: Połączenia: II-I, I-Ped, II-Ped, Tremolo manuału II
Fotografie obecnego instrumentu:
Oględziny własne 29.01.2017
Rozmowa z organistą
Dane i zdjęcie poprzedniego instrumentu: Piotr Matoga, Bartłomiej Kopff
Autor: Paweł Pajor
Źródło: https://musicamsacram.pl/instrumenty/2393-krakow-kosciol-matki-bozej-nieustajacej-pomocy-mydlniki